donderdag 16 december 2010

Another View: Josephine & de Kunst van het Verdwijnen

Sinds gisteren weet ik meer over de totstandkoming van de liedjes op Another View, alsook de oorspronkelijke titels, én ben ik in het bezit gekomen van de originele hoesfoto met eendjes (ik heb zo m'n bronnen). Het liedje waarover ik eerder schreef heette ook inderdaad Wij zijn de Burmania's, maar de liedjes over Josephine, die ik de titels Josephine Zegt #1, #2 en #3 had gegeven en afkomstig blijken van een door Daan in zijn ouderlijk huis opgenomen ep getiteld Josephine - Een Drentse Legende dragen wonderschone titels als, in het geval van (voorheen) Josephine #1, Josephine & de Kunst van het Verdwijnen. Het zijn drie spaarzaam met gitaar, orgel en percussie gearrangeerde, anekdotische liedjes over een verloren liefde. Aan het begin Josephine & de Kunst...heeft de protagonist (die ik voor deze trilogie voor het gemak Daan zal noemen, ook al is die naam in wezen net zo willekeurig als Josephine) "de hele dag op het internet naar [haar] gezocht", en fotootjes ontdekt van haar "met een man, die er ook uitzag als een man," en nu voelt hij zich "niet bijzonder goed." In het tweede couplet worden herinneringen opgehaald aan de tijd met Josephine, een mistige dag in oktober, "of april, of maart", toen ze hadden "gesekst, in het volkstuinencomplex." Na het tweede refrein ("Josephine, leef je nog?") volgt een brug die het meer dan waard is hier in zijn geheel te citeren:

"Als je wil dat ik je met rust laat
Dan zul je me moeten doden
Want ik kan niet zonder je lichaam
En ik kan niet goed geloven
Dat de een of andere sukkel
Zijn orgaan in je zal steken
Ik wil niet dat je gelukkig wordt
Dus ik moet je blijven spreken (...)"

Er zijn voor zover ik weet in de popmuziek niet vaak zulke mooie en ware regels over Josephine of welke andere verloren liefde dan ook geschreven. In het afsluitende derde couplet bevindt Daan zich in een trein, op weg naar een feestje waar hij haar hoopt te zien, maar "het mocht helaas niet zijn, want er sprong iemand voor de trein (...)" Het wordt tijd dat er iets in de fik gestoken wordt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten