Zoals Marc al meerdere malen aanhaalde op dit blog, ben ik bezig met mijn scriptie, Galm & Nostalgie. De titel is in ieder geval goed, nu de rest nog. Marc gaat hem natekenen of schilderen, dus hij moet niet te moeilijk worden.
Mirte en ik hebben onszelf teruggetrokken op een boerderij in Oosterwijtwerd. Het is hier heel mooi. Maar misschien ben ik wel allergisch voor het platteland. Er zijn katten, kippen, muizen en hooi. Het is erg rustig. We eten elke avond groenten uit de tuin. LET OP! Het begint nu een op een ansichtkaart te lijken.
We hebben vandaag de Jacobskerk in Zeerijp bezocht. Er was een organist. De akoestiek was geweldig. De grote rijzige bakstenen kruiskerk in Zeerijp is gebouwd in de 14e eeuw (ca. 1350) en is een van de vele middeleeuwse kerken die we in de gemeente Loppersum aantreffen. Zoals meerdere kerken in de omgeving is hij gebouwd van tufsteen, deze steen geeft de kerk haar karakteristieke warme rode kleur. In de 13e eeuw werden de eerste kerken van tufsteen gebouwd in en rond Munster. Tufsteen was afkomstig uit het Eiffelgebergte in Duitsland.
Maar nou komt het: Omdat bakstenen van tuf een erg ruw oppervlak hebben, zouden normaal gesproken de geluiden in de kerk gelijk dood slaan. De Duitsers zouden de Duitsers niet zijn als ze hier niet iets op gevonden zouden hebben; in het interieur van de kerken sausden ze de muren vlak. Ze gebruikten daarvoor dezelfde warme rode kleur als van de originele stenen. Met de Pünktlichkeit waar ze bekent om staan, verfden ze de oorspronkelijke voegen wit. Je ziet het niet maar je hoort het wel. Het geluid is perfect. Met en sterke maar tegelijkertijd subtiele galm. Volgende week zondag gaan we naar het orgelconcert aldaar.
(wordt vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten