Mystic Mountain

Jullie vragen je vast allemaal af wat de Hospital Bombers deze week nou weer allemaal aan het doen zijn. Welnu, Suus is na de zeer geslaagde opnames met de Scramcees welverdiend ergens citroentaart aan het eten. Marc is lekker aan het schilderen. Jan Schenk is in een boerderij in België aan het prodjoesen. Nee, niet de nieuwe plaat van de Hospital Bombers. Die spelen binnenkort wel weer eens een keertje, en wel zaterdag 13 augustus in Den Haag. Ja, dat is dit jaar nog. Wat me er aan doet denken, Jan Pieter is nog steeds bezig met z'n scriptie.

Siouxzie and the Scramcees

Volgende week gaat Suus met Marit de Loos en Geert de Groot van Scram C Baby de studio in om wat Easter Parade liedjes op te nemen met Jan Schenk. Marc mocht afgelopen zaterdag voor z'n verjaardag met de Uinko Eerenstein Doo Dah Band meespelen, en speelt komende zaterdag wat liedjes van Gerard Reve op de Oostzeezomeravond. Misschien wel met Jan Pieter, die ook nog steeds bezig is met z'n scriptie. De plaat is bijna af.

De aquarellen van Jan Schenk

In zijn jonge jaren was het Jan's ambitie kunstschilder te worden en hij toog in 1997 naar Amsterdam om zich in te laten schrijven bij de kunstacademie. De kunstacademie waarbij hij zich aanmeldde wees hem echter af. De directeur wees hem erop dat hij wel een zeker talent had en suggereerde hem eerst wat teken- en schilderlessen te nemen en het dan nog eens te proberen toegelaten te worden. Ook was hem opgevallen in diens getoonde werken dat de jonge Jan Schenk belangstelling had voor popmuziek en gaf hem de alternatieve optie rockster te worden. Niet van zins zich echt in te zetten en verder te bekwamen zwierf Jan een tijdje rond door Amsterdam. In de jaren vóór de Hospital Bombers verdiende hij naast zijn studiefinanciëring (hij deed alsof hij economie studeerde) de (karige) kost met allerlei kleine baantjes en werkte hij als ongediplomeerd kunstschilder. Zo beschilderde hij ansichtkaarten met landschapjes welke hij verkocht. Dit leverde weinig op en daarom overnachtte hij dikwijls in een daklozenpension. Het feit dat hij mislukt was schreef hij toe aan de kunstacademie die zijn talent miskende en de leraren die het onderwijs hadden verpest. Dat zijn eigen luiheid er misschien debet aan was heeft hij nimmer erkend, zelfkritiek was hem vreemd.

Met stukjes noot

Jan Schenk wil jullie allemaal hartelijk bedanken voor al jullie felicitaties. Vooral Brenda's bewerking van We All Love Peanut Butter, Jan's lievelingsliedje allertijden, viel in de smaak. "People on earth, they're gonna die/We all love Jan Schenk/Boys will die and girls will die/We all love Jan Schenk..." Ik denk dat je 'm nog wel deze hele week kunt blijven feliciteren, vanwege het tijdsverschil (hij zit in New York), en hij wordt tenslotte ook maar één keer 27. Mail hem op johannesschenk apestaartje gmail punt com. Jan Pieter is inmiddels terug uit de Ardennen, en is nù bezig met zijn Moeilijke Tweede Hoofdstuk, Suus is aan de Ritalin (en binnenkort ook jarig), en ik ben nog steeds op zoek naar een metalgitarist voor Slit Wrist. En een dubbel bass pedaal. En er zijn ook nog steeds stickers, ik word er niet goed van.