Reverb & Nostalgia; abstract; Slight Rewrite

Through the 1930s and 1940s, popular recording occasionally, though increasingly, made use of mechanically fabricated echo and reverb to present a kind of sonic pictorialism. With the coming of rock ‘n’ roll in the 1950s the effects were used in such a way as to allow distorted, non-pictorial sound spatialities.

During the last decennium the musical past has become accessible to an unprecedented degree. In contemporary Indie subgenres like Hautology and Hypnagogic Pop a disruption of the notion of time takes place through the juxtaposition of past and future-oriented signifiers, wherein reverb seems to be an important factor.

Reverb & Nostalgia; abstract

Through the 1930s and 1940s, popular recording occasionally, though increasingly, made use of mechanically fabricated echo and reverb to present a kind of sonic pictorialism. With the coming rock of ‘n’ roll in the 1950s the effects were used in such a way as to allow distorted, non-pictorial sound spatialities.

During the last decennium the musical past has become accessible to an unprecedented degree. In contemporary indie subgenres like hautology and hypnagogic pop a disruption of the notion of time takes place through the juxtaposition of past and future-oriented signifiers, wherein reverb seems to be an important effect.

Jan Pieter in E-mineur: Groeten uit Oosterwijtwerd #2

de gesausde tufsteen muren uit Groeten uit Oosterwijtwerd #1

In de jaren 50 van de vorige werd er, opnieuw in Duitsland, belangrijke stappen gezet op het gebied van galm, dit keer in de professionele opnamestudio. De ontwikkeling EMT plaatgalm apparaten. Destijds werd dit soort apparaten door de kritische luisteraar zeer bekritiseerd. Het diffuse geluid dat deze apparaten zouden veroorzaken, werd in schotschriften gehekeld met termen als "the gush of lush" (goede titel voor de tweede moeilijke plaat?).

Welch en Read wijdde in hun boek From Tin foil to stereo (1959) een heel hoofdstuk aan het afkeuren van het gebruik van excessieve galm in opnames, hetgeen ze afdeden als "sonic deception". Volgens hen bevat perfect gereproduceerd geluid niets meer dan de geluiden van de originele stemmen of instrumenten.

Het verzamelen van reflecterend geluid duidt op een inadequatie in het streven naar precisie in reproductie. Aan de ene kant is er de "dode" facsimile opname, met hierin het ideaal van de realiteit, aan de andere kant de projectie van illusie. Het moet toegegeven worden dat het onmogelijk is om een compleet symfonie orkest met een bevredigende akoestische effectiviteit in een gemiddelde woonkamer te doen laten klinken, maar dat zou geen reden mogen zijn om elke zanger en instrumentalist die de woonkamer via de opname bezoekt, te laten klinken alsof ze ergens anders, acht mijlen verderop, aan het zingen zijn.

De "kritische luisteraar" bestaat nog altijd. Hier spreekt iemand die zich Call all destroyer noemt over de indie-galmtrend van 2010:

i am pretty picky abt production so

this really isn't about trendiness--it's about laziness, and bands choosing production techniques that cover up poor musicianship, singing, and songwriting and then saying it's an aesthetic choice. i'm not saying this is happening intentionally, but i do think it is happening.

- call all destroyer. Saturday, 1 May 2010 19:42 (1 year ago)

Toch een prachtige machine die 1957 EMT Model 140 Plate Reverb. Een diffuse leugenaar en een illusionist, maar wel een goeie (hoop ik). En zoals ze toen in Duitsland galmmachines maakten, worden ze nu niet meer gemaakt (hoop ik ook).

Jan Pieter in E-mineur: Groeten uit Oosterwijtwerd #1

Zoals Marc al meerdere malen aanhaalde op dit blog, ben ik bezig met mijn scriptie, Galm & Nostalgie. De titel is in ieder geval goed, nu de rest nog. Marc gaat hem natekenen of schilderen, dus hij moet niet te moeilijk worden.

Mirte en ik hebben onszelf teruggetrokken op een boerderij in Oosterwijtwerd. Het is hier heel mooi. Maar misschien ben ik wel allergisch voor het platteland. Er zijn katten, kippen, muizen en hooi. Het is erg rustig. We eten elke avond groenten uit de tuin. LET OP! Het begint nu een op een ansichtkaart te lijken.

We hebben vandaag de Jacobskerk in Zeerijp bezocht. Er was een organist. De akoestiek was geweldig. De grote rijzige bakstenen kruiskerk in Zeerijp is gebouwd in de 14e eeuw (ca. 1350) en is een van de vele middeleeuwse kerken die we in de gemeente Loppersum aantreffen. Zoals meerdere kerken in de omgeving is hij gebouwd van tufsteen, deze steen geeft de kerk haar karakteristieke warme rode kleur. In de 13e eeuw werden de eerste kerken van tufsteen gebouwd in en rond Munster. Tufsteen was afkomstig uit het Eiffelgebergte in Duitsland.

Maar nou komt het: Omdat bakstenen van tuf een erg ruw oppervlak hebben, zouden normaal gesproken de geluiden in de kerk gelijk dood slaan. De Duitsers zouden de Duitsers niet zijn als ze hier niet iets op gevonden zouden hebben; in het interieur van de kerken sausden ze de muren vlak. Ze gebruikten daarvoor dezelfde warme rode kleur als van de originele stenen. Met de Pünktlichkeit waar ze bekent om staan, verfden ze de oorspronkelijke voegen wit. Je ziet het niet maar je hoort het wel. Het geluid is perfect. Met en sterke maar tegelijkertijd subtiele galm. Volgende week zondag gaan we naar het orgelconcert aldaar.

(wordt vervolgd)

Mystic Mountain

Jullie vragen je vast allemaal af wat de Hospital Bombers deze week nou weer allemaal aan het doen zijn. Welnu, Suus is na de zeer geslaagde opnames met de Scramcees welverdiend ergens citroentaart aan het eten. Marc is lekker aan het schilderen. Jan Schenk is in een boerderij in België aan het prodjoesen. Nee, niet de nieuwe plaat van de Hospital Bombers. Die spelen binnenkort wel weer eens een keertje, en wel zaterdag 13 augustus in Den Haag. Ja, dat is dit jaar nog. Wat me er aan doet denken, Jan Pieter is nog steeds bezig met z'n scriptie.

Siouxzie and the Scramcees

Volgende week gaat Suus met Marit de Loos en Geert de Groot van Scram C Baby de studio in om wat Easter Parade liedjes op te nemen met Jan Schenk. Marc mocht afgelopen zaterdag voor z'n verjaardag met de Uinko Eerenstein Doo Dah Band meespelen, en speelt komende zaterdag wat liedjes van Gerard Reve op de Oostzeezomeravond. Misschien wel met Jan Pieter, die ook nog steeds bezig is met z'n scriptie. De plaat is bijna af.

(((Galm & Nostalgie)))

Jan Pieters scriptie zal ook als luisterboek verschijnen, voorgelezen door hemzelf (in E-mineur) en daarna natuurlijk vet door de EMT 140 Plate Reverb gehaald. Daardoor wordt het volkomen onverstaanbaar, maar wel heel nostalgisch. Verwacht voor 2014, maar binnenkort hier al wat tekstfragmenten (ovb).

Galm & Nostalgie

Nu Jan eindelijk een EMT 140 Plate Reverb heeft (en een Facebook pagina, vergeet 'm niet te liken) moeten alle sporen daar natuurlijk nog eens een keer doorheen... Zal die Voorheen Moeilijke Tweede Plaat er ooit komen? En hoe gaat 'ie dan heten?

Jan Pieter is ondertussen bezig met zijn scriptie (over Galm & Nostalgie, toevallig genoeg), waarover hopelijk later meer. Suus is violen aan het inspelen bij awkward i, voor zijn Moeilijke Tweede Plaat, en Marc probeert een liedje te schrijven over Chinese lobotomie. Wat rijmt er op prefrontal cortex?